Ablam

Tolstoy gerçek sanat eseri üretemeyenlerin insanlara tanıdık gelen ayrıntılarla bezedikleri romanlarla sanat taklidi ürettiklerini söylemişti. Benim bir filmden sanat beklentim yok tabii ama Burcu Hanım belli ki kendince bir şeyler anlatmak istemiş. Mamafih, anlatacak bir hikayesi yok, kendisindeki duyguyu seyirciye aktarma kabiliyeti yok, haliyle en kolay yola sığınmış: kendisiyle benzer zamanlarda doğup benzer hayatlar yaşamış insanlara tanıdık gelecek ayrıntılara.

Tipik kabız yerli kısa filmlerden işte.

Üzdü. 80 li yıllarda çocuk yaşta olan kızımız, ablası ve annesiyle yaşamaktadır. Fakat, olayların bilmediği 1 gizem vardır. Çocuk oyuncuların çok iyi olduğu film, metaforlar ve yalnız kalınca yapılan gizemli yaramazlıkların tadını çıkarıyor. Annesinin sözünü dinleyen ama ablasına gıcık olan 1 kardeş. Filmin sonunda, denize giden ablamız. Büklüm büklüm.