Ana Yurdu

Ezberlenmis bir sinema dilindense, pek bir yenilik icermese bile kendi dilini bulmaya calisan, tasranin kapaliligini kapali kadrajlarla hisset(tir)meye calisan bir film. Begenmedigim/inandirici bulmadigim yani ise annenin hem tasradan cikabilmis bir ogretmen olmasi hem de inatla din ve batil inanctan baska dunyasi olmayan kadinlar gibi davranmasi. Normalde kompleks ve inandirici olabilecek ana-kiz iliskisinin inandiriciligini ve derinligini yerlere indiriyor bu durum. Niyet guzel, sonuc vasat.

Artık şunu düşünmeye başladım, Nuri Bilge Ceylan'ın sinemamızda açtığı yol belki de bazı aşamalarda tıkanma yaşanmasına sebep oluyor. Aynı konuların çevresinde 'minimalist' bir döngü yaşanıyor ve genç sinemacılar bu döngünün bir noktasına girip bu noktada sıkışıyorlar. Genel olarak filmi beğenmedim diyemem ama beklediğim seviyeye ulaşmıyor bir türlü gerçekçi de olsa başarılı oyunculuklara da sahip olsa istediğim seviyeye ulaşıp 'iyi' filmin keyfin