Castle in the Ground

Really hated the 4:3 aspect ratio. Why do directors use that shit? It never is an improvement, ever.

Yalnızlık senfonisi. Hasta annesine bakmak zorunda olan oğlan, karşı komşu kızına aşık olur. Oyuncu performansı filmi. Konu o kadar lastik gibi uzatılmış ki, yarıda bırakılabilir. Yalnız kalmanın ne kadar trajik olduğu anlatılmış. Filmin sonunda, torbacıların düşüşünü izliyoruz. Uyuşturucu, ilaç gibi satılmalı mıdır? sorusuna cevap vermiş. En iyi mal bu.

TIFF 19: Much like the title, "Castle in the Ground" is constantly tunnelling downwards for its entire runtime. It is a meditation on grief and addiction that adopts a warm, melancholy flow as if the whole film was an out-of-body experience for the protagonist. The central conflict does get a little bit out of hand at times, but the real selling point of the film is that it truly makes you understand the opioid crises on an intimate level through emotion and feeling.

watchable