Four Good Days

Sensitively told addiction drama becomes an emotionally harrowing powerhouse, thanks to convincingly underplayed work from Kunis and Close, both masterful at suggesting the long and complicated histories of these characters, and Garcia’s screenplay which refuses to provide easy answers to the seesawing conflicts between the two women – Close in particular manages to steer clear of any over-sentimentalising of her character. Beautifully done and sorely underrated.

Pretty good, with quality acting in the leads. The story works, even if it's a bit predictable.

Intense drama and performances about addiction and family.

Yousuckyousucklol+talkstoclasswithmomthere-saynotgonnaletetc/faileverysingleday+loolfellfortrick-nvmwasnt:P+nvmwaslolalongwithothershitsoneedsmompee-catchesstilllying+stillgivespeetogetshoteventhoughdrugsinsystem-sobadactingagonylol+4months-seemslikeshemightbetrynagetbackonthebs-startpuzzleagaintogether

Annem filmi. Uyuşturucu bağımlısı kızımız, evine gelmesiyle olaylar başlıyor. Kızının kurtarmaya çalışan annenin hikayesini izliyoruz. Glenn Close'un cazgır kadın rolünde çok iyi olduğu film, ağır temposuna yenik düşüyor. Aslında 1 kadın filmi olarak başarılı. Bu arada 1 iğne ile de tedavi ediliyormuş. Filmin sonunda, herşey çok güzel olacak. Hadi puzzle yapalım. Nereye gitti bu kız? Ha burdaymış.