Pity

powerpoint sunumu olarak bir film daha önce görmemiştim, bu açıdan başarılı. mizahi tonunu belirleyen yaklaşımı ve ritmiyle filmin anlatısı biraz *kabız*laşıyor denebilir, zira ne mizahı gülümseten cinsten ne ironisini işleyebiliyor.

Kuru gürültü. Eşinin trafik kazası sonucu, hastanede müşahade altında kalmasıyla, yalnız kalan avukatımız, gördüğü ilgi ve hürmetle hoşlanmaya başlar. Ta ki eşi uyanana kadar. Çok ağır 1 film. Sıkıcı ilerliyor. Hatta sıkıntıdan kurdeşen oluyoruz. Elindeki mücevher o kadar iyi ki. Yorgos Lanthimos'a benzetilmiş. Hiç alakası yok. Filmin sonunda, aile katliamı. Ağla erkeğim ağla.

Beyoğlu Sineması.

yorgos lanthimos style.

Makridis bringing those pre-Lobster Lanthimos vibes. Ending feels a bit cheap, after L. I expected more from him and Filippou (who I'm pretty sure is the true auteur of all these "Greek Weird Wave" movies).